Na de executie
Op bevel van de bezetter moesten de lijken van gefusilleerden na de executie 24 uur blijven liggen op de executieplek. Vervolgens zijn ze op 12 april op een open wagen van de executieplek naar het kerkhof bij d’ Alde Wite gereden en daar tijdelijk begraven. Op 18 april werden hun lichamen overgedragen aan hun families.
Laatste brief van Mark Wierda
Drie van de slachtoffers van de executie kwamen uit hetzelfde gezin: Mark, Klaas en Hyltje Wierda. Mark was twee nachten eerder van bed gelicht. Omdat hij alleen een pyjama en overjas droeg, mocht hij thuis andere kleren halen; daar werden ook zijn broers betrapt. Mark wist in gevangenschap nog een brief te schrijven, al "schrijft het lastig met die dingen op", meldde hij over zijn boeien. Hij beschreef zijn martelingen, maar ook zijn groot vertrouwen in God. "Ik zou haast 'ja' zeggen om van dat ondragelijk lijden af te zijn", gaf hij toe, maar "ik moest erg aan onze Heiland denken en het was mij rijk dat kruis mijn Jezus te mogen nadragen”.
Afscheidsbrief Ruurd Kooistra
Ook van Ruurd Kooistra, één van de andere geëxecuteerden, is een afscheidsbrief bewaard gebleven. Hij woonde in Leeuwarden en was pelotonscommandant van de BS.
In die brief schreef hij o.a.:
‘Mijn levensuur nadert. Wees goed voor mijn liefhebbende vrouw. Pas goed op haar. Dit is mijn laatste bede’.
Afbeeldingen:
Rouwkaart gebroeders Wierda
Afscheidsbrief Ruurd Kooistra
