Molenrij
Molenrij is een buurschap die ouder is dan de andere buurschappen in het noorden van De Marne. Zijn dat arbeidersbuurten, ontstaan na het inpolderen van de kweldergebieden, Molenrij ligt op een oude kwelderwal die tot dijk is verhoogd. Er zullen aan de middeleeuwse zeedijk wat huizen hebben gestaan, maar er was voor de 18e eeuw geen sprake van buurtvorming. De naam komt pas in 1846 voor het eerst voor. De plek was goed over water ontsloten via het Molenrijgstermaar, dat in de buurschap het karakter van een haven kreeg en ook wel de haven van Kloosterburen is genoemd.
Het is ongetwijfeld de reden geweest dat hier molens zijn gesticht, het werd een bedrijvige buurt. In 1543 wordt hier voor het eerst een molen vermeld en in 1628 komt een standerdmolen in de bronnen voor. Deze is pas in 1789 vervangen door een klein zeskantig exemplaar, dat een eeuw later op zijn beurt weer vervangen is door de achtkante stellingmolen Windlust. Deze ging in 1955 door brand verloren. Het was de laatste in een rij van drie molens. Want intussen was er een tweede gekomen en in 1818 werd aan het einde van de Haven een pelmolen, later ook korenmolen, opgericht, maar deze is in 1901 gesloopt.
Musschenga begon in het begin van de 19de eeuw op zijn boerderij een cichoreifabriek, een bedrijf dat in 1839 naar Kruisweg is verplaatst. Bovendien heeft Molenrij bekendheid gekregen door de Marne mosterd die hier werd vervaardigd. Een zijweggetje heet het Mosterdpad. Molenrij is niet zomaar een buurschap; het gemeentebestuur van Kloosterburen heeft tot 1882 vergaderd in de herberg, het huidige café-restaurant ’t Korensant, met een volledige verdieping het kloekste gebouw van de buurt. Aan de hoofdstraat, de H. van Cappenbergweg, staan verder voornamelijk in de breedte liggende woningen uit de tweede helft van de 19de eeuw met hier en daar een jonger exemplaar.
Colofon
Bron: Noordboek
