Kees van der Geest
De familie Van der Geest had in de oorlog vijf kinderen groot te brengen, allemaal meisjes. En dat in een tijd van schaarste, armoede en ziekte. Op een dag meerde er aan De Opslach in Dronryp een boot aan met kinderen uit grote steden in het Westen. Ze waren ondervoed en kwamen naar Friesland om aan te sterken. Kees ging naar De Opslach om te kijken wat voor kinderen er aankwamen. Toen hij thuis kwam, had hij een jongetje bij zich. Zijn vrouw Anne was niet blij: een jongetje met al die meiden op zolder — hoe moest dat? Kees moest aan de slag. Hij had een schildersbedrijf en zodoende wel wat glaskistenhout in huis om een slaapkamertje te maken. Tegen de wanden kwam karton. “Na 5 meisjes eindelijk een jongetje”, zei Kees. Hij heette Chris Kiewiet . Hij kwam in de jaren na de oorlog nog wel eens langs . Meestal op moederdag.
Op de afbeelding de familie Van der Geest in 1956, met inmiddels een eigen zoon en nog twee dochters erbij.
